خلاصه ما نفهمیدیم عملکرد تیم ملی ایران با توجه به خواسته های کروش و تدابیر و هدفی که در ذهن این سر مربی ترسیم شده بود، مناسب و صحیح بوده و یا با توجه به بازی تدافعی و  صرفا زیر توپ زدن بازیکنان ایران مقابل نیجریه تاکتیکی اشتباه و آبرو بر بوده است!
  90% کارشناسان و پیشکسوتان فوتبال و حتی بسیاری از فوتبال دوستان به هر دو  نظریه اعتقاد دارند و جالبه در هنگام نظر خواستن و  یا عنوان تحلیل هایشان از بازی اول ایران در جام جهانی مقابل نیجریه  با بیان هر دو موضوع به یک جمع بندی کلی نمی توانن برسند!
در هر صورت ما معتقدیم که اتخاذ تدبیر دفاعی کروش در برابر نیجریه درست و منطقی بوده،اما بااین تفاوت که وقتی درجریان بازی متوجه شدیم که نیحریه همان نیجریه مورد انتظار نیست و در صورت استفاده از تاکتیکی جدید بازیکنان تیم ملی توانایی باز کردن دروازه این تیم آفریقایی را دارند،از پلن دوم یا همان پلن B باید استفاده می کردیم.
لذا کروش و همکارانش باید در 20 دقیقه پایانی بازی با تغییراتی که در خط هافبک و حمله  تیم بوجود می آوردند ضمن عقب نشاندن بازیکنان نیجریه و کاهش فشار همه جانبه آنها نسبت به نیمه اول و ابتدای نیمه دوم بیشتر چشم به دروازه نیجریه و میل به گلزنی و بردن را از خود نشان می دادند.

فحاشی به اسطوره استقلالی ها که تازگی هم ندارد،یک مقدار برای ما استقلالیها آنهم بخاطر کوتاه بودن دست ناصرخان از این دنیا سنگین تمام شده است!شعار چند هزار طرفدار عامی و بی سواد بازاری با اینکه نباید زیاد مهم و تاثیر گذار باشد،باید اما هر کسی هم جای ما آبیدلان بود جواب این حرمت شکنی آنها را مثل خودشان می داد!
از قدیم الایام طرفداران تاج محدود و صدالبته از قشری خاص بودند.در عوض پرسپولیسی ها که از ابتدا فقط بخاطر داشتن رقیبی برای تاج ساخته شدن و بنا بر همین دلیل طرفداران معمولی و عمدتا از اقشار بی سواد جامعه طرفدار آن شدند و تعداد این عده از تماشاگران تقریبا دو برابر طرفداران استقلال تخمین زده شدنه بود.مع الوصف با وجود اینکه تا همین چند سال قبل تعداد طرفداران پرسپولیس از استقلال بیشتر به نظر می رسید،اماهمان میزان از هوادارانی که به جمع طرفداران دو باشگاه اضافه میشد ،بر اساس ویژگی های که در بالا ذکر شده صورت می گرفته است! حالا هم که به سال 92 نزدیک میشویم بر اساس صحبتهای کارشناسان فوتبال تقریبا طرفداران دو تیم به حالت برابر رسیده اند و فقط با یک تفاوت اساسی که آبیها از قشر تحصیل کردهای چون حجازی و ... هستند و یا لااقل هواداران  پیشکسوتانی پرافتخار چون منصور پورحیدری،امیر قلعه نویی و ...می باشند!
اما قرمزها همان سلطان چشم آبی خود را هم چند وقتیست تحویل نمی گیرند و از ابهت سلطانی وی دیگر صحبتی نمی کنن!قرمزها به همین دلیل فقر افتخارات و نداشتن اسطوره ای چون ناصر حجازی در تاریخ باشگاه خودشان مجبورا عقده های و کمبودهای تاریخ باشگاه خود را بر سر نقطه ضعف ما استقلالی ها خالی کنن! با کلاس ترین پیشکسوت سرخکیها  مهندس حسین کلانی میباشد که ایشان هم در اوج جنگ و وضعیت پر اضطراب و قاراشمیش کشور به امریکا سفر کرده بود  و از متمدن بودن فقط کروات زدن را بخوبی یاد گرفته است!

اینکه رضا حقیقی می تواند در آینده به یکی از بازیکنان خوب فوتبال ایران بدل شود شاید در برهه کنونی قابل درک باشد البته اگر او هم در مسیری قرارنگیرد که کریم انصاری فرد از سوی رسانه ها قرارگرفت.

قیاس های اشتباه در قبال انصاری فرد نیز امروز او را به بازیکنی ضعیف در لیگ ایران تبدیل کرده و چیزی تا نابودی فاصله ندارد. رضا حقیقی نیز چند وقتی است تا قامت یگانه هافبک فوتبال ایران بزرگ شده است اما واقعیت چیز دیگری است. حقیقی در بازی با استقلال نشان داد هنوز تا رسیدن به این جایگاه که برایش ساخته شده است فاصله زیادی دارد. رضا حقیقی آن بازیکنی نبود که بعضی ها تصویرش می کردند.پاس های اشتباه، دوربودن از درگیری های میانه میدان و استرس ناشی از قرارگرفتن در یک بازی بزرگ از او بازیکنی معمولی ساخته بود.